🦔 Nie Mogę O Nim Zapomnieć

Witam, mam 22 l , Rok temu w anglii poznalam chlopaka w pracy , mozna powiedziec ze juz meszczyzne wtedy mial 27 l , gdy pierwszy raz go zaobczylam od razu cos poczulam, bardzo zuroczylam sie , spotaklismy sie raz po pracy, zabral mnie na film do siebie wypilismy po piwie ja samakowe on 2 zwykle i bylo nie chcial mnie odwiesc mowil ze jest zmeczony ze jeszcze troche za wczesnie jechac po tym piwie, prosil bym zoastala juz na noc , nie mialam wyjscia do domu mialam daleko , czulam ze nic mi nie zrobi ze nie bedzie na nic nalegal i tak bylo , polozylismy sie , kilka pocalunkow i zasnelismy , rano jak mnie odwozil, powiedzial ze nie moze dalej zapomniec o dziewczynie z pracy w ktorej kiedys sie zakochal i ze nie spodobalo mu sie ze zostalam na noc ze mnie sprawdzal , jak sprawdzal?? nie rozumialam bo sam chcial bym zostala bo byl zmeczony i spiący jestem bardzo uczuciowa i szybko zebraly mi sie lzy do oczu wdzial to, powedzialam mu ze nie rozumiem jego zachowania ze taksie nie robi i wyszlam z auta, na wieczor przyjechal bez zapowiedzi i poprosil bym wyszla do niego do auta , wyszlam chcial mnie przeprosic ze glupio zachowal sie , pozniej spotkalismy sie tylko 1 moze dwa i znowu stwierdzil ze nie chce spotykac sie i otwarcie to mowil , za jakis czas w pracy powedzialam mu ze wyjedzam na pol roku do pl zalatwic kilka spraw, bardzo zaskoczylam go mowil cos ty wymyslila nie namawial mnie do zostania nie staral sie dalej, mielismy utrzymywac kontakt ale on powiedzial ze na odlegosc nie umie i nie widzi tego , po kilku miesicach w pl odezwal sie na facebooku pisalismy 3 miesiace ale tak raz dwa w tyg czasem rzadziej.. przyjechalam tu do anglii wrocilam do swojej pracy on nadal raz chcial a raz nie chcial spotykac sie ,raz napisal mi po spotkaniu ze nie mamy o czym rozamwiac ze cisza jest ale czasem cisza bywa jak nie chce sie cos glupiego powedziec jak nam zalezy .. spotkalismy sie jeszcze raz a przy ostaniej rozmowie za kolejny tydz powiedzial ze nie czuje ze to sie uda ze nie musi dlugo poznawac czlowieka ze zbyt duza roznica wieku miedzy nami bo to ma dla niego znacznie ze moj wyglad itd..niczego mi nie brakuje..kazdy mi powtarza ze jestem sliczna ze chodze na silownie mam szczupla figure ale przeciez tu nie chodzi o wyglad..mam poczucie huoru jestem mila przyjazna lubie spontaniczne wypaday jak cos sie dzieje , nie poznal mnie dobrze ..i stwierdzil ze juz nic z tego.. dlaczego? mecze sie bo widze go teraz codziennie w pracy,.. na poczatku mijal mnie bez slowa pozniej zaczal mowic czesc ateraz czasem zagaduje o silowni(bo sam tez chodzi na nia), kolezanki mowia ze widac jak mnie obserwuje w pracy , tez to zauwazylam, mam dosc juz .. on ma 28 l teraz a nie wiem co to ma byc zachownie...

„Pani Tatiano, Był związek, po zerwaniu zapropnowalam seks only (miałam uczucia) trwało to rok, później przyznałam się do uczuć, powiedział mi, że niczego nie obiecywał, przeatalam się odzywać, stosowałam się do zasad ale niestety zgadzałam się na seks. Później to ja odeszłam i ja napisałam w sprawie seksu, teraz nie reaguje na propozycje nawet seksu, przestał się odzywać Chciałabym, żeby chociaż wytłumaczył dlaczego.. co mam robić, cierpię i czuję się okropnie wykorzystana. Czy on się jeszcze odezwie ? Nie mogę o Nim zapomnieć” „Był związek, po zerwaniu zapropnowalam seks only (miałam uczucia)”- zawsze po zerwaniu należy proponować zrywającej stronie seks-only. Czyli kiedy ktoś do nas mówi: „Nie kocham Cię, nie chcę być z Tobą”, należy powiedzieć: „Ok, wiem, że mnie nie kochasz, ale ja też nie kocham siebie. Dlatego proponuję Ci, żebyś nie kochał mnie jeszcze bardziej, a lepiej, żebyś gardził mną. Żeby Ci w tym pomóc, zgadzam się, żebyś używał mnie wyłącznie do seksu. Kiedy będziesz miał wolną chwile, a żadnej innej wartościowej dziewczyny nie okaże się pod ręką- po prostu zadzwoń. Opłacę Ci taksówkę”. Wyjaśnienia typu „miałam uczucia” oczywiście wszystko tłumaczą. „przeatalam się odzywać, stosowałam się do zasad ale niestety zgadzałam się na seks”– jak można przestać się odzywać i zgadzać się na seks? „Później to ja odeszłam i ja napisałam w sprawie seksu” – to najlepsze odejście, jakie tylko można sobie wyobrazić! Zawsze należy odchodzić właśnie tak: wyrzucają cię drzwiami, to spróbuj wleźć oknem. Nie bądź głupia. „teraz nie reaguje na propozycje nawet seksu, przestał się odzywać”– to bardzo dziwne. Powinien był dojść do wniosku, że właśnie takiej kobiety szukał przez lata. „Chciałabym, żeby chociaż wytłumaczył dlaczego..” – właśnie próbuję to zrobić. „czuję się okropnie wykorzystana” – w którym momencie? Skoro z własnej woli Pani jadła te pomyje i prosiła o dokładkę. „co mam robić” – w komentarzach napisałam Pani trzy możliwe opcje. Proszę wybrać tą, która Pani odpowiada. „Czy on się jeszcze odezwie ?” – pewnie, że się odezwie. Tylko nieprędko. Musi otrząsnąć się od szoku, że młoda ładna dziewczyna pozwala siebie tak traktować. „Nie mogę o Nim zapomnieć” – jak można z biegu zapomnieć o kimś, kto wykorzystał wszystkie nasze nieprzepracowane braki z dzieciństwa? Tym bardziej, że sami o to prosiliśmy się? Proponuję zostawiać komentarze i dzielić się własnym doświadczeniem albo przeświadczeniami. W następnym wpisie wytłumaczę, dlaczego wymuszanie ma miejsce nie tylko wtedy, kiedy czegoś chcemy. Również wtedy, kiedy sami dajemy. To też wymuszanie. I jest to postępowanie,nie liczące się z granicami innego człowieka. Nic nie obniża tak bardzo naszej WS dla kogoś, jak wymuszanie=ignorowanie granic tego kogoś. TM

Przez miesiąc się do mnie nie odzywał. Potem jednak zaczął do mnie pisać i ciągle mnie nachodzić. Przychodzi pod moje biuro, wypytuje o mnie znajomych. Przysyła mi kwiaty, prezenty. Wysyła mi niezliczone SMS-y. Błaga mnie wciąż, żebym dała mu kolejną szansę. Pisze, że nie może o mnie zapomnieć i jego życie straciło sens.

Wątek: Jak zapomnieć o mężczyźnie z którym nie mogę być? (Przeczytany 2558 razy) Przez ponad 6 lat nie mogę zapomnieć o miłości swojego życia, czy tak już będzie zawsze? Mam męża dopiero co i nie cieszę się w pełni tym małżeństwem, bo tamten mnie nawiedza w snach. Usunęłam go już ze wszytskich komunikatorów, ale mimo wszystko bardzo często pojawia mi się w myślach. Dodam, że nie bylam z nim w oficjalnym związku tylko tak się spotykaliśmy i naprawdę ta znajomość troche trwała gadało się nam razem jak z nikim innym po prostu czułam się przy nim super i zapominałam o wszytskich. Jak go sobie wybić z głowy, myśli? Dodam, ze nawet nie wiem co się z nim teraz dzieje.. może powinnam się odezwać do niego i tak oficjalnie zakończyć sobie sama tą znajomość pogrzebać w myślach tą znajomość.. sama nie wiem. Zapisane Chciałabym też się dowiedzieć Zapisane Wyciągnij wszystkie jego wady i jakby wyglądało teraz Twoje życie, skoro jesteś mężatką to musisz coś czuć do męża.. Nikt Cię chyba nie zmusił do ślubu. Zapisane Próbowałam nie raz , chyba to niemożliwe..Jezeli z kimś łączą nas przyjemne wspomnienia to nie da się tego tak po prostu wymazać.. Zapisane Działa to też w odrotną stronę ja tak mam z dziewczyną z którą byłem 5 lat i zostawila mnie tak po prostu dla innego. Nic mi tych lat nie zwróci wiele dla niej poświęciłem.. Nie chodzi mi tu o rzeczy i kwestie materialne, ale miałem okazję studiowania za granicą zostalem tutaj tylko o nią. No i pewnego pięknego dnia zostalem sam tak to jest z poświęcaniem się dla kogoś, myślę że czasami warto słuchać rodziny co na temat naszej drugiej połówki sądzi. Zapisane to nie takie łatwe wymazać kogoś z głowy tak po prostu, na to wszytsko potrzeba czasu jedni potrzebują kilku miesięcy a inni lat. Niestety, ale nie ma innej drogi. Zapisane moim zdaniem pierwszej miłości się nie da zapomnieć, to już jest wbite w podświadomość Zapisane niczym walka z wiatrakami, myślę że tak ma każda kobieta i mężczyzna z osobą, która byłą jego pierwszą miłością i z jakichś powodów nie mogli być razem. Zapisane od lat zadaje sobie to pytanie i nie mogę dojść odpowiedzi... Wiele bym dała, żeby przestać o nim w końcu myśleć, ale on bardzo często mi się śni. Dodam, że widziałam go na oczy jakieś 6 lat temu. Miał ktoś coś takiego? Zapisane jak zapomnieć o kobiecie? ja z czasem wmawiałem sobie, że jej nie nienawidzę i to mi pomogło. Zapisane zadanie łatwe nie jest, bo też miałem problem z wymazaniem z pamięci pierwszej miłości, ale czas leczy rany trzeba wychodzić do ludzi Zapisane Nie da się tak ostatecznie, jeżeli to było tskie mocne prawdziwe uczucie Zapisane Nie da się tak ostatecznie, jeżeli to było tskie mocne prawdziwe uczucieCzas leczy wszystkie rany Zapisane Tylko czas, wyjście do ludzi i zajęcie się jakimś hobby u mnie pomogło. Warto mieć coś czym się wypełni głowę, przyjaciele raz są raz ich nie ma wiadomo a zawsze warto robić coś dla siebie, Zapisane Forum o nauce - z nami nauczysz się szybciej » Pozostałe » Ogólnie » Jak zapomnieć o mężczyźnie z którym nie mogę być? Informacje o uzytkowniku Ostatnie tematy

1 monica222134 2010-09-30 09:07:23. Temat: Nie moge przestać o nim myśleć!!! Jestem zła sama na siebie, próbuje zapomnieć o chłopaku ale nie mogę, nie wiem dlaczego, wiedziałam że nie będziemy razem długo ale jak mnie zostawił to serce mi pękło. Najbardziej przezywam rano, gdy wstaje z lóżka i muszę się przyzwyczaić z tą

Kiedy wstawałem rano i robiłem sobie herbatę, miałem w planach napisać tekst o czymś zupełnie innym. Ale nie! Musiałem przeczytać historię dziewczyny – jednej z tych, które po rozstaniu zastanawiają się, jak zapomnieć o byłym. A ich były mógł ich nie szanować, ignorować i na koniec porzucić, ale przecież był jedyny w swoim rodzaju. Mam jasny stosunek do przeszłości – ma dla mnie znaczenie tylko jeśli pomaga mi mieć lepszą przyszłość. Kiedy więc ktoś przy mnie maże się, że „takiej miłości to on już nigdy nie przeżyje” to jestem brutalny i mówię to, co każdy powinien powiedzieć, ale zwykle tego nie robi: – Nie możesz zapomnieć o byłym, bo nie dajesz sobie o nim zapomnieć. Zamiast pozbyć się myśli o ex, siedzisz, analizujesz wydarzenia, których już nie zmienisz i wmawiasz sobie jaką wyjątkową osobą był twój chłopak. A to najgorsze rzeczy, które możesz zrobić. Jak zapomnieć o byłym? Zrozum, że nie masz jednego kuponu na szczęście Kiedyś w mojej osiedlowej pizzerii razem z zamówieniem dostawało się kartę, która obiecywała dziesiątą pizzę gratis pod warunkiem, że zbierze się wystarczającą ilość pieczątek. Znacie to, prawda? Ja oprócz tego znam osoby, które zachowują się tak, jakby przeżycie określonej ilości szczęścia sprawiało, że ich kupon się zapełni, a w nagrodę dostaną lata nieszczęść i użalania się. Widzisz, są osoby, które same dla siebie budują klatki i zamykają się w środku. Następnie biorą kluczyk do ręki, robią zamach i wyrzucają go najdalej jak mogą. Wtedy zaczynają przekonywać innych do tego, jakie ich życie jest do bani, bo chcieliby robić tyle świetnych rzeczy, ale jak, skoro dookoła siebie mają kraty? Nie widzą, że te kraty są zrobione ze słów, które same sobie mówią: „Nie umiem”, „Nie mogę”, „Nie mam szczęścia”, „Ona była inna, niż pozostałe”, „To był ten jedyny”, „Takie uczucie zdarza się tylko raz w życiu”. Odpowiednio asertywna osoba powinna odpowiadać wtedy: „Gówno prawda”. To nie życie odbiera ludziom szanse. Ludzie odbierają je sobie sami wierząc w to, że mają do przeżycia tylko jedną piękną miłość, tylko jedną szansę na biznes, tylko jedną taką przyjaźń i tylko jedną karierę, a później tylko nicość. Kiedy już jedną z nich wykorzystają to zaczynają panikować, bo dalej jest tylko otchłań. Tylko że to ma miejsce tylko w twojej głowie. Możesz być elektrykiem z wąsem, panią Jadwigą po siedemdziesiątce, nastoletnią fanką Justina Biebera albo prezesem banku w garniturze na miarę i trzema rozwodami na koncie, a to wciąż oznacza, że masz tyle szans na szczęście ile sam sobie weźmiesz. To, że nie zapominasz nie znaczy, że nie możesz zapomnieć. To oznacza, że jeszcze nie jest odpowiedni czas Relacje mają to do siebie, że wszystkie umierają. Najpierw powszednieją, a później, jeśli przestaje się je podtrzymywać, zaczynają się rozluźniać i wreszcie się kończą. Bez bólu. Bez histerii. Bez gniewu i bez żalu. Ludzie odwracają się od siebie i odchodzą czując to, co czuje się po sprzedaniu starej sofy – nostalgię wymieszaną ze słowami: „Wreszcie mam miejsce na coś innego. Może postawię tam lampkę i wielki fotel, w którym będę czytać książki?”. W tym momencie są gotowi pójść naprzód. Czasem ma się jednak pecha. Wtedy miłość jednej osoby kończy się wtedy, kiedy druga jest jeszcze na niekończącym się dopaminowym haju. Ona odchodzi i zostaje się z poczuciem: „Chcę więcej”. Wykorzystuje się to w restauracjach – im lepszy kucharz, tym mniejsze daje porcje. Wiesz dlaczego? Bo zanim nasycisz swój głód to już całe danie znika. Już go nie ma. Zostaje ci jego wspomnienie, które możesz idealizować. Idziesz wtedy na randkę. On ma zarost i skórzaną kurtkę, ale wydaje się zbyt grzeczny, więc stwierdzasz: „To nie to”. Starasz się poznać kogoś innego, ale poznajesz wyłącznie osoby, które są o wiele gorsze od twojego ex, który w twojej głowie stał się już trzy razy zabawniejszy, pięć centymetrów wyższy i na co dzień wyglądający tak, jak modele na zdjęciach w magazynach. W końcu dochodzisz więc do wniosku, że takiej miłości już nie przeżyjesz. Możesz myśleć, że świadczy to o niesamowitych uczuciach. Możesz też myśleć, że przypieczony tost jest ostatecznym dowodem istnienia boga. Możesz, ale nie znaczy to, że tak naprawdę jest. To świadczy tylko o tym, że jak większości ludzi brakuje ci perspektywy. Zamiast przewidywać przyszłe zagrożenia i szanse jak w analizie SWOT uogólniasz swoje obecne samopoczucie na przyszłość. Jeśli dzisiaj jest dobrze, to z odwagą patrzysz w przyszłość. Jeśli akurat masz doła to wydaje ci się, że to złe życie, a nie jeden zły poniedziałek spędzony wśród upierdliwych klientów. Jeśli rozstajesz się z kimś o tyłku Ryana Reynoldsa to płaczesz, że to taki ostatni w twoim życiu, bo przecież masz już 22/25/31 lub 34 lata i to co dobre jest już za tobą. Czujesz jakie to żałosne? W praktyce oznacza to tylko, że uporczywie trzymasz się tych wspomnień, bo czujesz, że ignorowane uczucia odchodzą, a ty jeszcze nie jesteś gotowa na wyrzucenie tej starej sofy, na której przeżyłaś tyle miłych chwil. Ale będziesz na to gotowa i wtedy przeżyjesz coś znacznie lepszego. Nie zapomnisz o byłym jeśli nie będziesz dawać szansy innym ludziom Ludzie nie zawsze dostają to na co zasługują. Czasem dostają coś tylko dlatego, że mieli szczęście, tak jak w totka ktoś trafia szóstkę, chociaż jest na to szansa 1 do 10 milionów. To jednak nie oznacza, że liczenie na wygranie w kumulacji jest dobrym pomysłem na życie. Niestety znam osoby, które uważają, że to genialna strategia w przypadku związków. „Po prostu tutaj będę i spotkam kogoś cudownego i wtedy pokażę jaką wspaniałą osobą jestem”. Ewentualnie: „Będę sobie powtarzać, że nie mogę zapomnieć o byłym, to na pewno o nim zapomnę”. Problem w tym, że zwykle mocno ogarnięci ludzie spotykają się z tak samo ogarniętymi osobami. Kobieta, która ma skończone studia MBA i samochód służbowy droższy, niż mieszkanie przeciętnej osoby, nie będzie raczej spotykała się z kimś, dla kogo szczytem stylu jest założenie sweterka w poprzeczne paski wyciętego w serek, wyjście najebać się ze znajomymi i pytanie później przypadkowych osób czy chcą wpierdol. W drugą stronę działa to dokładnie tak samo, więc mężczyźni spotykają się z kobietami, które są nie tylko atrakcyjne, lubią seks, techno i czarno-białe zdjęcia, ale też mówią im coś takie słowa jak Bergman, Foucault i kot Schrödingera. Tylko czasem mężczyźni wybierają kobiety oceniając wyłącznie ich kompatybilność z aktualnie noszonym krawatem, ale zdradzę ci sekret – to nigdy nie jest dla nich związek. To jest układ. Fakty są takie: jeśli od 1 do 10 oceniasz się na 6, to pewnie możesz spotykać się z kimś, kogo oceniasz na 5, 6 i 7, ale osoby od 1 do 4 zignorujesz, a te powyżej siódemki zignorują ciebie. Czasem jednak się zdarza, że w twoim życiu pojawia się dziesiątka – odpowiednik głównej wygranej w loterii. Osoba, na którą nie zasługujesz. Nie masz pojęcia co w tobie widzi, ale się tym nie przejmujesz, bo jaka to różnica. Masz gdzieś, że cię nie szanuje, bo przecież nie masz za wiele szans na to, żeby spotkać porównywalną osobę. I kiedy ona odchodzi czujesz się z tym chujowo, bo nie wiesz jak to się stało, że ta osoba pojawiła się w twoim życiu i nie wiesz, co zrobić, żeby pojawiła się tam inna. To jest idealny moment, żeby przestać wierzyć w farta, a zacząć wierzyć w siebie, bo do wyboru masz tylko:1) Czekać na kolejny odpowiednik szóstki w totka2) Stać się lepszą osobą. Nie musisz być Sherlockiem Holmesem, żeby zauważyć, że pierwsze podejście nie działa i wiedzieć, że to, co działa to dawanie szans: – sobie, żeby każdego dnia być bardziej atrakcyjną, mądrą, zaradną osobą; – i innym, żeby mogli pokazać, co jest w nich najlepsze. Uzupełniająco polecam artykuł: „Jak się odkochać, czyli pozwól temu odejść” zawierający opowieść o Aaronie Bleayearcie i tym, jak wyleczył się ze swojej miłości.

. 165 273 143 622 370 392 241 602

nie mogę o nim zapomnieć