Imieniny Kingi wypadają 3 marca oraz 24 lipca. Kinga to imię zapożyczone do polszczyzny z języka węgierskiego, w którym funkcjonowało jako zdrobnienie imienia Kunegunda. Oznacza kobietę „walcząca w obronie rodu”. W naszym kraju występuje od XIII w. Kinga w innych językach: j. niemiecki: Kyngaj. litewski: Kingaj. bułgarski: Kungaj. fiński: Kuntra Znane osoby o tym imieniu: Kinga Baran (polska siatkarka)Kinga Baranowska (polska himalaistka)Kinga Dunin (polska publicystka, krytyk literacki)Kinga Preis (polska aktorka)Kinga Rusin (polska dziennikarka) Jaka jest Kinga? Kobiety, które noszą imię Kinga, to osoby przedsiębiorcze, zaradne i świetnie zorganizowane. Łączenie kariery zawodowej z wypełnianiem obowiązków domowych nie sprawia im problemów. Co więcej, doskonale odnajdują się w roli lidera. Są ambitne, konsekwentne i staranne. Niektórzy zarzucają im arogancję, ale one nie przejmują się tego typu opiniami. Znają bowiem swoją wartość, wiedzą, co chcą osiągnąć, i ciężko pracują na uznanie oraz szacunek. Kingom nie można odmówić przebojowości, zapału oraz pomysłowości. Mają typowo ekstrawertyczną naturę i dobrze czują się centrum zainteresowania. Wyróżniają się także łatwością w nawiązywaniu kontaktów, optymistycznym podejściem do życia oraz dużym poczuciem humoru. Lubią pełnić rolę inicjatorek różnego rodzaju przedsięwzięć. W pogoni za sukcesem nie zapominają o życiu prywatnym. Zwykle są otoczone sporą grupką adoratorów. Dla bliskich są w stanie zrezygnować z realizacji swoich planów. Nie ma wątpliwości, że rodzina jest dla nich najważniejsza.
Zakłócanie legalnego zgromadzenia publicznego, nielegalne użycie megafonu - takie zarzuty wobec posłanki Kingi Gajewskiej wysuwają przedstawiciele rządu, komentując wydarzenia w Otwocku. Policja przyczyny swojej interwencji uzasadnia podobnie. Jak jednak wskazują eksperci, nie ma prawnego uzasadnienia do tego, jak postąpili w Otwocku funkcjonariusze.
Kinga jest kobietą z krwi i kości – księżną, politykiem, matką ubogich, ale przede wszystkim jest sobą – czystą i oddaną Bogu dziewczyną. W symboliczny sposób połączyła postacie dwóch wielkich Polaków, których dzieli niemal 1000 przecież była z Węgier – powie być może ktoś, kto zna tę szczególną, czczoną głównie w Polsce świętą. Ale to w Starym Sączu zostawiła swoje serce. Tam znajduje się klasztor sióstr klarysek, który w XIII w. najpierw ufundowała, a potem wstąpiła do niego jako szeregowa siostra. Sam ten fakt świadczy o niezwykłości tej także:10 rzadko spotykanych imion dla dziewczynkiStanisław na ołtarze!Kinga była księżniczką, a potem księżną, bo po pierwsze była córką króla Węgier, a po drugie żoną księcia krakowskiego i sandomierskiego Bolesława Wstydliwego. Oboje z mężem znani są głównie z tego, że żyli w była za jej czasów niewiele starszym państwem od dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, a jeden z naszych wielkich narodowych patronów – św. Stanisław, biskup i męczennik, nie był jeszcze wyniesiony na ołtarze, choć w momencie urodzenia Kingi od jego śmierci minęło już ponad 150 o tym piszę? Bo to właśnie młoda księżna rodem z Węgier lobbowała bardzo wydatnie u swojego męża oraz krakowskiego biskupa Prandoty o poselstwo do Stolicy Apostolskiej w sprawie kanonizacji św. Stanisława (nie było wówczas ścieżki beatyfikacyjnej, którą wprowadził dopiero w 1634 r. papież Urban VIII).Motywowała polskich oficjeli, by zajęli się sprawą i nie szczędziła własnego posagu, by tę sprawę doprowadzić do końca. Była skuteczna, bo już 7 lat po jej ślubie z Bolesławem Stanisław został oficjalnie ogłoszony świętym.„Cierpliwość” jednego z głównych patronów Polski względem czasu swojej kanonizacji była jednak nikła w porównaniu z „cierpliwością” Kingi, która na swoją beatyfikację czekała niemal 400 lat (1690 r.), a już czas jej kanonizacji to czasy współczesne i dokładnie 709 lat od jej śmierci. Kanonizował ją w 1999 r. w Starym Sączu Jan Paweł także:Chiara Corbella Petrillo. Kiedy dowiedziała się, że umiera, poszła z mężem na spacer [Wszyscy Świetni]„Posoliła” PolskęZe św. Kingą kojarzyć się mogą kopalnie soli w Wieliczce i Bochni. Obecnie są to już jedynie atrakcje turystyczne, ale za czasów Kingi rozpoczęcie wydobycia soli było dla tych terenów prawdziwym materialnym zbawieniem. Sama sprowadziła z Węgier górników, a legenda głosi, że również wskazała miejsca wydobywania białego materialna to jedno, ale ważniejsza w jej życiu była sól jej serca. W zamian za dołożenie swojego posagu do kosztów odbudowy zniszczonej przez Tatarów ówczesnej Polski, dostała od swojego męża w posiadanie i zarząd ziemię sądecką. Zasłynęła tam jako opiekunka ubogich i prześladowanych. Potrafiła osobiście angażować się w sprawy sądowe przeciwko biednym i wstydziła się odwiedzać chorych. Była wśród zwykłych ludzi. Nie goniła za zaszczytami. Nie chciała, by patrzono na nią jak na półboginię. Kinga była po prostu sobą. Ten świat i jego rozkosze nic dla niej nie znaczyły. Świadczy o tym nie tylko ślub czystości, ale też decyzja wstąpienia do klarysek w Starym Sączu po śmierci męża. Sama ufundowała ten klasztor, a potem nie oczekiwała żadnych zarządczych funkcji, gdy już była jedną z moja córkaPiękne tereny Sądecczyzny mają piękną patronkę. Dla mnie jest bliska tym bardziej, że jej imię nosi moja córka. Kinga jest kobietą z krwi i kości – księżną, politykiem, matką ubogich, ale przede wszystkim sobą – czystą i oddaną Bogu symboliczny sposób połączyła postacie dwóch wielkich Polaków, których dzieli niemal 1000 lat – św. Stanisława, o którego kanonizację zabiegała i św. Jana Pawła II, który ją samą także:Chcesz dać synowi oryginalne imię? Oto 10 propozycji
PEPE nie dajmy mu zgasnąć. Mam na imię Kinga, opiekuję się sześcioma przygarniętymi cudami. Najstarszy, pierwszy, kochany przez ciężką i podstępną chorobę może odejść. Koty codzienie ratują mi życie, teraz ja mogę z Waszą pomocą uratować życie jednemu z nich.
Cechuje ją opanowanie, ale jest typową ekstrawertyczką uzewnętrzniającą swe emocje. Łatwo przystosowuje się do otoczenia. W sądach wydawanych o innych osobach bywa obiektywna. Siłą napędową są u niej uczucia. Pod ich wpływem może dokonywać wielkich rzeczy. Lubi błyszczeć na tle otoczenia, wydawać polecenia, pełnić jakąś funkcję. Jest szlachetna i łagodna. Cechuje ją wyjątkowa wytrwałość i upór. Jest w stanie osiągnąć każdy cel, który sobie założy. To osoba energiczna, ambitna, bojowa i bardzo pewna siebie, co bywa odbierane jako arogancja. Potrafi przekonywać innych. Bywa nieugięta w swych dążeniach, zawsze gotowa do walki, ale tylko wtedy, gdy ma przekonanie o swoim zwycięstwie. Gotowa jest jednak poświęcić swoje cele, jeżeli uzna, że dobro bliskich jest ważniejsze. Nie jest rozsądne wchodzenie jej w drogę, jeżeli niebezpieczeństwo zagraża komuś, kogo kocha. To osoba szalenie rodzinna. Nie interesuje się sukcesami ambicjonalnymi, ponieważ zawsze najważniejsze jest szczęście rodzinne. Pochodzenie: jest to zdrobniała forma niemieckiego imienia Kunegunda. Do Polski imię to przyszło w XIII wieku z Węgier. Obecnie bardzo popularne wśród najmłodszych roczników. Zwierzę: mysz Kolor: złoty Owoc: daktyl Znane osoby: Kinga Choszcz – podróżniczka; Kinga Rusin – prezenterka telewizyjna; Kinga Preis – aktorka Roślina: aloes Kamień: oliwin Liczba: 6, 8 Autor: Świętokrzyska czarownica Autorka horoskopu dziennego oraz miesięcznego horoskopu księżycowego. Specjalizuje się w astrologii, a także w tworzeniu prognoz lunarnych i kalendarzy księżycowych. Prowadzi bloga
Ciekawa jestem czy podoba sie wam to imie? Ja nie jestem do końca przekonana i może wasze opinie mi pomogą.
Jest to imię wywodzące się z węgierskiej formy zdrobniałej imienia KUNEGUNDA, zapożyczonego przez Węgrów od Niemców. W piśmiennictwie węgierskim występują formy: Kunegund, Kinga, Kynga, Kynka. W Polsce pierwsza nosiła je pochodząca z Węgier żona Bolesława Wstydliwego. W polskich źródłach poświadczone są formy: Kinga (1278), Kinka (1320-1329). Formy spieszczone dziś używane to: Kinia, Kingusia, Kingusieńka. Kinga, księżna krakowska. Była córką króla węgierskiego Beli IV oraz jego małżonki Marii, cesarzówny bizantyńskiej. O młodości Kingi wiemy niewiele. Nie znamy nawet daty jej urodzenia. Przyjmowano na ogół r. 1224, ale ostatnio, po uwzględnieniu okruchów wiadomości rocznikarskich, wysuwa się datę o dziesięć lat późniejszą (1234). Jakkolwiek by było, jest rzeczą niewątpliwą, iż wcześnie wciągnięto ja w dynastyczne plany węgierskich Arpadów i naszych Piastów. Już w r. 1239 sprowadzona została do Polski i zaręczona z małoletnim księciem sandomierskim Bolesławem Wstydliwym, który w cztery lata później objął także władanie w Krakowie. Przeżyła wtedy napady tatarskie i walki o tron krakowski. Wtedy właśnie miała księżna przebywać w zameczku w Pieninach, o czym mówi Długosz i stara tradycja miejscowa. Tradycja przekazuje nam także przeświadczenie o tym, iż po powrocie z tułaczki do Nowego Korczyna - tam bowiem po zniszczeniu Krakowa znajdował się tymczasowo dwór książęcy - Kinga stoczyła walkę o zachowanie dziewictwa w małżeństwie: odniosła w niej zwycięstwo nakłaniając małżonka do wspólnego złożenia ślubu czystości. W świetle idei ascetycznych, żywych na ówczesnych dworach dzięki działalności franciszkańskiej, nie ma w tym nic nieprawdopodobnego. Łatwo również - tym razem w świetle ówczesnych stosunków politycznych i gospodarczych - założyć, iż następna legenda o Kindze, ta mianowicie, która mówi o odkryciu soli w Bochni, wiąże się ze sprowadzeniem do kraju górników węgierskich. W każdym razie w rządach krajem brała udział niepośledni. Toteż Bolesław Wstydliwy oddaje jej w r. 1252 w posiadanie Ziemię Sądecką. Tam to po następnym (1259/60) najeździe tatarskim Kinga tworzy główne dzieło swego życia, mianowicie zakłada starosądecki klasztor klarysek. Sprawa nie należała do najłatwiejszych, skoro po śmierci męża (1279) Leszek Czarny, jego następca na tronie krakowskim, okazał tej fundacji swą niechęć. Kinga była jednak równie wytrwała w przeprowadzeniu swych zamierzeń, co zręczna w pokonywaniu trudności. W r. 1280 fundacja starosądecka doszła do skutku, a w cztery lata później sprawy sporne między fundatorką a księciem zostały ostatecznie zażegnane. Nie wiadomo, kiedy Kinga sama została klaryską. Źródła mówią jednak, iż w r. 1289 złożyła uroczystą profesję. Prawdopodobnie nadal zajmowała się sprawami majątkowymi klasztoru. Tradycja przypisuje jej ponadto wprowadzenie polskich kazań, pacierzy i pieśni do religijnych zwyczajów starosądeckich klarysek. Razem z siostrami zimą 1287/88 Kinga przeżyła jeszcze jeden najazd Tatarów. Umarła po dłuższej chorobie w r. 1292, prawdopodobnie w dniu 24 lipca. Pobożność ludu, zwłaszcza Sądecczyzny, rychło otoczyła ją nimbem świętości i oplotła wieńcem pięknych legend. W zawody z Sądecczyzną poszli górnicy Bochni i Wieliczki. Tym oznakom żywego kultu wtórowali nieznani pisarze, autorzy jej Vita i Miracula, potem Długosz, jego tłumacze i wielu innych. Mimo tak wczesnego i bogatego kultu o jego aprobatę zdołano się wystarać dopiero w r. 1690. Starania o kanonizację rozpoczęto w r. 1742; przerwały je rozbiory.
. 142 571 267 742 12 305 659 240
kinga to nie imie kinga to
