Ewidencjonowanie zdarzeń księgowych w przedsiębiorstwie powinno odbywać się w walucie polskiej – złotówkach. Dlatego przedsiębiorca, prowadzący firmowe konto walutowe, będzie zobowiązany do przeliczania waluty według właściwego kursu. To natomiast prowadzi do powstania różnic kursowych od środków własnych. Ewidencjonowanie zdarzeń księgowych w przedsiębiorstwie powinno odbywać się w walucie polskiej – złotówkach. Dlatego przedsiębiorca, prowadzący firmowe konto walutowe, będzie zobowiązany do przeliczania waluty według właściwego kursu. To natomiast prowadzi do powstania różnic kursowych od środków własnych. Rachunek walutowy – kiedy powstaną różnice kursowe? Różnice kursowe od środków własnych, zgromadzonych na rachunku walutowym, powstaną w momencie: Nabycia waluty – np. wpływ od kontrahenta, zakup z banku lub kantoru Zbycia waluty – np. zapłata za zobowiązanie, sprzedaż na rzecz banku lub kantoru. W związku z faktem, że kursy walut są płynne, często spotykamy się z sytuacją, kiedy wpływ waluty przeliczony na złotówki nie będzie wart tyle samo, co jego wypływ. Różnica pomiędzy tymi wartości będzie stanowiła właśnie różnicę kursową. Uwaga! Przesunięcie waluty, czyli np. przelew na inne konto walutowe lub wyjęcie gotówki (w tej samej walucie) nie jest jej zbyciem lub nabyciem – nadal dysponujemy taką samą ilością danej waluty. Zatem nie będziemy mieć do czynienia z różnicami kursowymi. Różnice kursowe na rachunku walutowym – wyliczenie Do wyliczania kursów walut na rachunku bankowym stosuje się kurs: Rzeczywiście zastosowany, lub (w przypadku jego braku) średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień transakcji. Różnicę kursową wyliczamy, odejmując od wartości wpływu przemnożonej przez właściwy kurs walut wartość wypływu, przemnożony przez właściwy kurs walut. W wyniku tego może powstać: Różnica ujemna, stanowiąca koszt uzyskania przychodu – jeśli wartość wpływu będzie wyższa, niż wartość wypływu Różnica dodatnia, stanowiąca przychód z działalności – jeśli wartość wpływu będzie niższa, niż wartość wypływu. Przykład. Przedsiębiorca otrzymał zapłatę za fakturę w wysokości 100 euro – kurs walut tego dnia wynosił 4,0. Środki zostały przelane na konto złotówkowe dwa dni później – kurs walut wynosił wtedy 3,5. Zatem: Różnica: 100 euro * 4,0 – 100 euro * 3,5 = 400 – 350 = 50 Wpływ przedsiębiorcy wyniósł po przeliczeniu 400 zł, natomiast wypływ – 350 zł. Ujemna różnica kursowa w wysokości 50 zł będzie stanowiła koszt przedsiębiorcy. W praktyce gospodarczej często zdarza się sytuacja, że dany wypływ waluty pokrywany jest wpływami z różnych dni. Wtedy mamy do czynienia z kilkoma kursami walut – a nie tylko dwoma, jak w przykładzie powyżej. Wtedy przedsiębiorcy wypływ spłacają od: FIFO – najwcześniejszymi wpływów (chronologicznie) LIFO – najpóźniejszych wpływów. Nie tylko od środków własnych – sprawdź, czym są różnice transakcyjne! UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disquss. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disquss zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disquss. O szczegółach przetwarzania danych przez Disquss dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Prowadzenie biznesu na YouTube: czy dobry mikrofon to dobra inwestycja? Kluczem do zbudowania stabilnej pozycji na rynku jest wykreowanie sporego grona odbiorców, zaangażowanego w interakcję z udostępnianymi materiałami. Ogromna konkurencja, niemalże w każdej dziedzinie tematycznej na YouTube, nie pozwala już na produkcję treści słabej jakości, opartych tylko na poprawnej warstwie merytorycznej. Aby zaistnieć, trzeba sprofesjonalizować swoją twórczość. Jednym z kluczowych etapów udoskonalania swoich produkcji jest profesjonalizacja dźwięku. Czytaj dalej
kalkulator walutowy. 17.10.2023 Parametry i wskaźniki 2023: Pracownik Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego
Pytanie: Spółka jest zobowiązana do sporządzania rachunku przepływów pieniężnych i sporządza go metodą pośrednią, wykazując w tym sprawozdaniu dane za rok bieżący i za rok poprzedni. Prosimy o wyjaśnienie naszych wątpliwości dotyczących wykazywania w RPP (w których pozycjach i w jaki sposób) w roku bieżącym i poprzednim różnic kursowych z wyceny środków pieniężnych. Różnice kursowe z wyceny środków pieniężnych są stornowane pod datą 1 stycznia - ich wpływ na wynik jest nieistotny. Podobnie jak w przypadku wyceny zobowiązań czy należności, tak i wycena środków pieniężnych stanowi operację niepowodującą przepływów gotówki, w związku z czym w cash flow wycena tego rodzaju eliminowana jest z wyniku finansowego. Na skutek eliminacji różnic kursowych pochodzących z wyceny środków pieniężnych powinno dojść do … Odpowiedź: Skutki wyceny środków pieniężnych należy wykazać w korekcie „Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych”. Zasady ujmowania różnic kursowych przedstawiam na przykładzie. Korekta „Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych” obejmuje różnice kursowe pochodzące z wyceny środków pieniężnych, zgromadzonych na rachunkach walutowych i w kasie walutowej jednostki. Podobnie jak w przypadku wyceny zobowiązań czy należności, tak i wycena środków pieniężnych stanowi operację niepowodującą przepływów gotówki, w związku z czym w cash flow wycena tego rodzaju eliminowana jest z wyniku finansowego. Na skutek eliminacji różnic kursowych pochodzących z wyceny środków pieniężnych powinno dojść do niezgodności między bilansową zmianą stanu środków pieniężnych a sumą przepływów netto w cash flow. Przyczyny tych rozbieżności należy wyjaśnić w dziale 3 dodatkowych informacji i objaśnień. W celu prawidłowego sporządzenia rachunku przepływów pieniężnych należy pamiętać, że w pozycji F. „Środki pieniężne na początek okresu” oraz w pozycji G. „Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D)” powinna być prezentowana wartość środków pieniężnych na poziomie wartości historycznej pieniądza, tj. w przeliczeniu na złote, przy zastosowaniu kursów z dnia powstania. PRZYKŁAD Jednostka na 31 grudnia 2009 r. posiadała na rachunku walutowym euro wycenione po 4,30 zł/euro. Kurs historyczny powstania środków pieniężnych wyniósł 4 zł. Jednostka w bieżącym okresie sprawozdawczym: Pod datą 1 stycznia 2010 r. przeprowadziła storno wyceny z 31 grudnia 2009 r. Kwota minus zł. Na 31 grudnia 2010 r. wyceniła euro po kursie 4,50 zł/euro. Różnice kursowe wyniosły plus zł. W celu lepszego zobrazowania zakłada się, że nie wystąpiły inne operacje poza opisanymi. Pierwotnie uznany wynik finansowy o kwotę plus zł ( + został następnie doprowadzony do poziomu kasowego. Doprowadzenie wyniku memoriałowego do wyniku kasowego zrealizowano poprzez wykazanie w pozycji „Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych” kwoty minus Eliminując operację niepieniężną, w postaci wyceny środków walutowych, przepływy pieniężne netto doprowadzono do kwoty 0 zł, co odpowiada kwocie faktycznie wydatkowanej. Następnie w pozycji „Zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych”, uszczegółowiającej pozycję E. „Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych”, wykazano kwotę plus zł. A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej Kwota I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem: 2. Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) 0 B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 0 II. Wydatki 0 III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) 0 C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 0 II. Wydatki 0 III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) 0 D. Przepływy pieniężne netto razem ( 0 E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym: - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D), w tym: - o ograniczonej możliwości dysponowania - Krajowy Standard Rachunkowości nr 1 „Rachunek przepływów pieniężnych” przyjęty uchwałą nr 3/10 Komitetu Standardów Rachunkowości z 23 lutego 2010 r. Tekst opublikowany: 26 maja 2011 r. Autor: Paweł SałdykaPraktyk, wspólnik i założyciel Biura Rachunkowego Avimar Audyt Sp. z autor i konsultant publikacji poświęconych tematyce prawa bilansowego i podatkowego, specjalista w dziedzinie przepływów pieniężnych i leasingu. Jako wykładowca dotychczas prowadził szkolenia w ramach współpracy z Polską Akademią Rachunkowości SA, ROKK przy Izbie Skarbowej w Krakowie, Dolnośląskim Oddziałem Krajowej Izby doradców Podatkowych, SEKA SA, Lukas Bankiem SA i Europejskim Funduszem Leasingowym SA. Doświadczenie zdobył jako księgowy w międzynarodowym koncernie, działającym na rynku elektroniki użytkowej, jako główny księgowy w spółce zajmującej się produkcją ekskluzywnej odzieży damskiej, oraz w trakcie rewizji sprawozdań finansowych i bieżących konsultacji w zakresie prawa bilansowego i podatkowego.
metody wyceny środków. 20.06.2016 Polityka rachunkowości najważniejszym dokumentem Przepisy ustawy o rachunkowości wskazują, że każda jednostka powinna posiadać dokumentację opisującą przyjęte przez nią zasady (politykę) rachunkowości. Dokument ten powinien być cyklicznie weryfikowany i aktualizowany.
Akredytywa służy firmom do redukcji ryzyka nieuregulowanych należności z tytułu zbytych towarów i usług, zwłaszcza w sytuacji, gdy w realizację transakcji zaangażowani są nowi, nieznani sobie kontrahenci albo gdy transakcja jest przeprowadzana wprawdzie między stronami, które znają się dobrze, ale istnieje obawa, że wierzytelność nie zostanie uregulowana, względnie w przypadku znacznej wartości obrotów. Zgodnie z art. 80 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1988 ze zm.), banki mogą na zlecenie otwierać i potwierdzać akredytywy. Podstawą akredytywy, tak jak w przypadku polecenia przelewu, czeku lub weksla trasowanego jest instytucja przekazu (art. 9211–9215 Akredytywa, uznawana za umowę nienazwaną, pod względem konstrukcji prawnej jest podobna do umów poręczenia i gwarancji. Zlecenie klienta otwarcia akredytywy (rozumiane jako oferta skierowana do banku, której przyjęcie implikuje otwarcie akredytywy, zgodne z instrukcją zawartą w zleceniu) stanowi upoważnienie dla banku do jej realizacji. Dla wierzyciela jest umocowaniem do odbioru przekazanej przez bank dłużnika kwoty. Otwarcie akredytywy przez bank powoduje powstanie zobowiązania (akcept) banku do jej realizacji. Dla zastosowania akredytywy konieczne jest, aby obie strony (wierzyciel i dłużnik) dysponowały kontami bankowymi. Akredytywa jest jedną z form bezgotówkowych rozliczeń wzajemnych rozrachunków między kontrahentami, stosowaną głównie w obrocie zagranicznym. Polega ona na wyodrębnieniu przez bank, na wniosek nabywcy (importera), będącego klientem banku, określonych środków pieniężnych w celu uregulowania należności na rzecz wskazanego beneficjenta (sprzedawcy-eksportera), w uzgodnionym terminie i po spełnieniu przez niego określonych warunków. Akredytywa jest narzędziem zabezpieczającym przede wszystkim interes sprzedawcy (eksportera), chociaż uwzględnia również korzyści odbiorcy (importera). Pierwszemu zapewnia terminowe otrzymanie należności, a drugiemu pozwala uzależnić zapłatę od spełnienia przez sprzedawcę uzgodnionych warunków. Akredytywa, obok funkcji gwarancyjnej (sprowadzającej się do dochodzenia zapłaty w pierwszej kolejności od banku, a nie od dłużnika), pełni również rolę płatniczą. Na czym polega Uruchomienie akredytywy sprowadza się do zabezpieczenia na specjalnie wyodrębnionym koncie bankowym (tzw. rachunku akredytywy) środków pieniężnych, przeznaczonych na konkretne wypłaty. Wpłata środków następuje za pośrednictwem przelewu z bieżącego rachunku dłużnika. Ewidencja księgowa rozliczenia akredytywy odbywa się na podstawie wyciągów bankowych. Pamiętać również należy, że akredytywa może zostać uruchomiona zarówno na ściśle określoną, jak i na przybliżoną kwotę, uwzględniającą tzw. tolerancję (wyznacza ona poziom dozwolonej zmiany wartości zobowiązania, w związku z którym miało miejsce otwarcie akredytywy). W drugim przypadku, w dokumentach bankowych kwotę poprzedza oznaczenie „około". Praktyka taka wynika z wewnętrznych przepisów bankowych. Rachunek bankowy akredytywy wykazuje jedynie saldo debetowe, wyznaczające poziom środków zabezpieczonych akredytywą. Saldo to na dzień bilansowy należy przenieść do aktywów bilansu (pozycja „Krótkoterminowe aktywa finansowe – środki pieniężne w kasie i na rachunkach"), w sytuacji gdy termin wykonania akredytywy przypada w następnym roku obrotowym. W jaki sposób księgować Operacje gospodarcze związane z akredytywą, które wymagają ujęcia w księgach rachunkowych, są następujące: 1. Otwarcie akredytywy Wn „Rachunki bankowe" (akredytywa) Ma „Rachunki bankowe" (rachunek bieżący) 2. Wydatki związane z otwarciem akredytywy w postaci opłat i prowizji Wn „Koszty finansowe" Ma „Rachunki bankowe" (rachunek bieżący) 3. Zapłata zobowiązania z rachunku akredytywy Wn „Rozrachunki z dostawcami" Ma „Rachunki bankowe" (akredytywa) 4. Zamknięcie akredytywy Wn „Rachunki bankowe" (rachunek bieżący) Ma „Rachunki bankowe" (akredytywa). Zakup środka trwałego Gdy uruchomienie akredytywy wiąże się z nabyciem środka trwałego i równocześnie wydatki dotyczące jej otwarcia zostały poniesione przed jego przekazaniem do używania, wówczas powinny one zwiększyć wartość początkową tego środka trwałego (art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości), co wymaga księgowania: Wn „Środki trwałe w budowie" Ma „Rachunki bankowe" (rachunek bieżący). W walucie Akredytywa na rzecz kontrahenta zagranicznego uruchamiana jest najczęściej w ramach posiadanego rachunku walutowego. Jej otwarcie oznacza przesunięcie określonej kwoty na wyodrębniony rachunek walutowy akredytywy. Przekazanie waluty między rachunkami walutowymi ma miejsce według kursu, jaki zastosowano do wyceny wpływu danej waluty na pierwotny rachunek walutowy, a więc po kursie historycznym. Wartość waluty zgromadzonej na rachunku pozostaje zatem taka sama (nie powstają wówczas różnice kursowe). Pojawią się one dopiero w momencie zapłaty zobowiązania. Przesunięcie środków z rachunku walutowego na rachunek złotowy wymaga natomiast wyceny tego rodzaju operacji, która jest równoważna odsprzedaży waluty bankowi. Operacje związane uruchomieniem akredytywy w ramach kont walutowych należy zaewidencjonować: 1. Ustalenie różnic kursowych od zobowiązania – dodatnie różnice kursowe: Wn „Rozrachunki z dostawcami" Ma „Przychody finansowe" – ujemne różnice kursowe: Wn „Koszty finansowe" Ma „Rozrachunki z dostawcami" 2. Rozliczenie różnicy kursowej od własnych środków pieniężnych – dodatnie różnice kursowe: Wn „Rachunki bankowe" (akredytywa) Ma „Przychody finansowe" – ujemne różnice kursowe: Wn „Koszty finansowe" Ma „Rachunki bankowe" (akredytywa) 3. Ustalenie różnic kursowych od rozchodu środków, zgromadzonych na bieżącym rachunku walutowym – dodatnie różnice kursowe: Wn „Rachunki bankowe" (rachunek bieżący) Ma „Przychody finansowe" – ujemne różnice kursowe: Wn „Koszty finansowe" Ma „Rachunki bankowe" (rachunek bieżący). Korzyści dla obu stron... Akredytywa ogranicza ryzyko związane z niewłaściwą realizacją umowy handlowej (np. w zakresie jakości towarów i usług, czy nieterminowej zapłaty lub jej braku). Dlatego jest ona szczególnie zalecana do stosowania w transakcjach podwyższonego ryzyka, w których korzystanie z polecenia wypłaty (przelewu) czy inkasa dokumentowego jest niewystarczające. Akredytywa generuje wiele korzyści dla jej uczestników. Importerowi (dłużnikowi) gwarantuje: - określenie wykazu dokumentów wymaganych w akredytywie, będących podstawą zapłaty, - zabezpieczenie przed nieuzasadnioną wypłatą należności, - ograniczenie ryzyka jakościowego i transportowego, a także braku dotrzymania przez sprzedawcę ustalonych terminów dostaw, poprzez dobór właściwego rodzaju akredytywy i wymaganej w jej ramach dokumentacji, - minimalizację ryzyka otrzymania wadliwego towaru, poprzez żądanie przedłożenia dodatkowych dokumentów (np. certyfikatu wystawionego przez niezależną instytucję kontrolną), - negocjowanie korzystniejszych warunków transakcji w związku ze wzrostem ich bezpieczeństwa dla dostawcy (korzystniejsze ceny, odroczone terminy płatności). Z kolei eksporterowi (wierzycielowi) akredytywa: - daje pewność otrzymania zapłaty po przedłożeniu wymaganych dokumentów, zgodnie z warunkami akredytywy, nawet w przypadku niewypłacalności importera, - pozwala uatrakcyjnić ofertę sprzedażową lub uzyskać wyższą cenę za towar (usługę), poprzez zaoferowanie kredytu kupieckiego, bez obawy o ryzyko braku zapłaty, - pozwala ograniczyć ryzyko związane z kontrahentem (np. jednostronnego odstąpienia przez niego od umowy handlowej, odmowy zapłaty po odbiorze towaru) lub jego bankiem (akredytywy potwierdzone), - umożliwia dyskontowanie należności przed terminem ich zapadalności, a w konsekwencji – poprawę płynności finansowej (akredytywy z odroczonym terminem płatności), - eliminuje ryzyko wprowadzania zmian przez importera, bez zgody wszystkich uczestników transakcji, w tym również beneficjenta (akredytywy nieodwołalne), - umożliwia przeniesienie akredytywy na wtórnego beneficjenta, bez konieczności otwierania nowej akredytywy, a więc bez angażowania własnych środków na zabezpieczenie i wypłatę (akredytywy przenośne), - umożliwia upoważnienie banku pośredniczącego do wypłaty beneficjentowi zaliczki, przed okazaniem przez niego wymaganych dokumentów (akredytywy zaliczkowe). ...ale są też wady Należy pamiętać, że instytucja akredytywy nie jest wolna od wad. Koszty akredytywy są znacznie wyższe w porównaniu z innymi formami płatności (np. inkasem). Akredytywa może również nie zabezpieczać dostatecznie importera przed brakiem realizacji umowy handlowej, jako że ma ona termin ważności i gdy on wygaśnie, eksporter nie ponosi odpowiedzialności z tytułu niewywiązania się z kontraktu.
. 635 644 502 773 583 78 345 301
przesunięcie środków pieniężnych pomiędzy rachunkami walutowymi
